PRZYKURCZ DUPUYTRENA
Przykurcz Dupuytrena zawdzięcza swoją nazwę francuskiemu lekarzowi, który pierwszy opisał objawy i historię powstawania narastającego przykurczu palców ręki, które może powodować ich zaginanie, aż do całkowitego zamknięcia dłoni.
Jest to bardzo częste schorzenie o podłożu genetycznym. Zwykle pojawia się u Pacjentów w wieku średnim, lub później. Częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet.
Typowym początkowym objawem jest guzek po stronie dłoniowej śródręcza. Po stronie dłoniowej ręki guzki występują na pęczkach podłużnych rozcięgna dłoniowego. Jeśli choroba postępuje i dochodzi do przykurczu, wówczas najczęściej objęty jest chorobą staw śródręczno-paliczkowy, a pacjent nie potrafi położyć ręki tak, by dłonią ściśle przylegała do blatu stołu. Staw międzypaliczkowy bliższy również może być zajęty chorobą, co powoduje ograniczenie wyprostu i funkcji palca.
Leczenie: Chirurg metodą operacyjną wykonuje otwartą fasciektomię dłoniową, czyli całkowite lub częściowe wycięcie zmienionej chorobowo powięzi. W przypadkach zaawansowanej choroby wskazana jest dodatkowo plastyka skóry płatem przesuniętym, lub wolnym przeszczepem skóry. U osób starszych o ile są przeciwwskazania wykonuje się małoinwazyjne podskórne uwolnienie przykurczu (operacja Lanza).